اگر در حال جستجو برای ارتقاء تجهیزات ضبط صدای خود هستید، احتمالاً با دو نوع اصلی میکروفون روبرو خواهید شد: کندانسور و داینامیک. مگر اینکه مهندس صوت باشید، این اصطلاحات احتمالاً برای شما معنای زیادی ندارند. نگران نباشید؛ من اینجا هستم تا برای شما توضیح بدهم.
میکروفون‌های داینامیک و کندانسور کاملاً متفاوت عمل می‌کنند
برای درک بهتر اینکه چرا صدای میکروفون‌های داینامیک و کندانسور این‌قدر متفاوت است، بیایید ابتدا نحوه عملکرد آن‌ها را بررسی کنیم. میکروفون‌های داینامیک از القای الکترومغناطیسی برای تبدیل امواج صوتی به سیگنال‌های الکتریکی استفاده می‌کنند. آن‌ها مشابه بلندگوها عمل می‌کنند، اما به‌صورت معکوس.
یک دیافراگم کوچک پلاستیکی زمانی که صدا به آن برخورد می‌کند، به ارتعاش در می‌آید. یک سیم پیچ صوتی به دیافراگم متصل است که در داخل یک میدان مغناطیسی حرکت می‌کند. این حرکات سیم پیچ صوتی یک سیگنال الکتریکی تولید می‌کند که معمولاً با استفاده از یک ترانسفورماتور تقویت شده و به کامپیوتر شما برای پردازش بیشتر ارسال می‌شود.
میکروفون‌های کندانسور بر اساس اصل ظرفیت متغیر عمل می‌کنند. میکروفون‌های کندانسور دارای یک دیافراگم رسانا هستند که به یک صفحه مغناطیسی (یعنی صفحه پشتی) متصل است و یک خازن تشکیل می‌دهند. زمانی که امواج صوتی باعث ارتعاش دیافراگم می‌شوند، فاصله بین دیافراگم و صفحه مغناطیسی تغییر می‌کند و این تغییرات ظرفیت را تغییر داده و سیگنال الکتریکی ضعیفی تولید می‌کند.
در واقع، سیگنال آن‌قدر ضعیف است که میکروفون‌های کندانسور بدون منبع تغذیه فانتوم نمی‌توانند کار کنند. میکروفون‌های کندانسور USB می‌توانند برق را مستقیماً از اتصال USB دریافت کنند، اما میکروفون‌های کندانسور XLR نیاز به منبع تغذیه فانتوم با ولتاژ مناسب (معمولاً +48V) از دستگاهی مانند رابط صوتی، میکسر یا پری‌آمپ دارند.
تفاوت‌های صدا
حالا که توضیحات فنی را بررسی کردیم، بیایید به تفاوت‌های عملی در نحوه‌ی ضبط صدا توجه کنیم. یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌ها حساسیت است. میکروفون‌های داینامیک به طور قابل توجهی حساسیت کمتری دارند، به این معنی که نویز پس‌زمینه کمتری را دریافت می‌کنند، به‌ویژه در فرکانس‌های بالا. آن‌ها همچنان قادر به ضبط نویز هستند، اما به اندازه‌ی میکروفون‌های کندانسور نیست.
میکروفون‌های داینامیک همچنین توانایی بهتری در مقابله با صداهای بلند و ناگهانی دارند. مثالی خوب برای این موضوع، صداهای پلوژی (مثل “ب” در کلمه‌ی “Bat”) است. اگر شما نزدیک یک میکروفون کندانسور بدون فیلتر پاپ باشید، صداهای پلوژی ممکن است باعث قطع شدن صدا شوند، اما یک میکروفون داینامیک بدون مشکل این صداها را ضبط خواهد کرد. به همین ترتیب، اگر شما به یک میکروفون کندانسور فریاد بزنید، معمولاً صدای فریاد به صورت تحریف شده و ناخوشایند ضبط می‌شود، اما با میکروفون‌های داینامیک، فقط صدای شما مانند فریاد کردن با حروف کوچک خواهد بود.
از آنجایی که میکروفون‌های کندانسور حساسیت بالاتری دارند، می‌توانند دامنه‌ی وسیع‌تری از فرکانس‌ها و جزئیات بیشتر را ضبط کنند. آن‌ها همچنین معمولاً صدای روشن‌تر و “هوازی‌تری” نسبت به میکروفون‌های داینامیک دارند، که بیشتر برای صداهای میانه‌برد مانند آوازها مناسب هستند. آن‌ها حتی قادر به ضبط صداهای ظریف مانند صداهای دهانی هستند که برای برخی هنرمندان مطلوب است.
با این حال، میکروفون‌های کندانسور نویز زیادی را نیز ضبط می‌کنند. خوشبختانه، این مشکل تا حدی با تغییر الگوی ضبط به “کاردیویید” قابل کاهش است، به‌طوری که تنها صدای از جلو را ضبط می‌کند. با این حال، میکروفون‌های داینامیک همچنان صدای “متمرکزتری” دارند.
در حالی که هم میکروفون‌های داینامیک و هم میکروفون‌های کندانسور می‌توانند اندازه‌های بزرگ یا کوچک داشته باشند، معمولاً میکروفون‌های کندانسور کوچک‌تر دیده می‌شوند، زیرا حتی با دیافراگم کوچک نیز می‌توانند صدای خوبی داشته باشند و بلندی صدا را حفظ کنند. حساسیت و اندازه‌ی کوچک آن‌ها دلیل اصلی استفاده از این میکروفون‌ها در هدست‌های گیمینگ است.
یکی دیگر از مزایای میکروفون‌های کندانسور این است که می‌توانید آن‌ها را از منبع صوتی دورتر قرار دهید. از نظر فنی، دهان شما باید نزدیک به هر نوع میکروفون قرار گیرد تا بهترین کیفیت صدا را بدست آورید و نویز ناخواسته را کاهش دهید. با این حال، این موضوع با میکروفون‌های داینامیک بسیار مهم‌تر است. در حالی که یک میکروفون کندانسور می‌تواند ۱۲ اینچ از منبع صوتی فاصله داشته باشد و هنوز هم صدای عالی تولید کند، میکروفون داینامیک بهترین عملکرد را زمانی دارد که در فاصله ۲ تا ۶ اینچ از منبع قرار گیرد.
کدام یک را باید انتخاب کنید؟
اگر به یک میکروفون برای جلسات آنلاین، مصاحبه‌های خیابانی، پادکست‌ها یا چت‌های صوتی در دیسکورد نیاز دارید، میکروفون داینامیک معمولاً عملکرد بهتری خواهد داشت. در شرایط یکسان، میکروفون داینامیک در اتاق‌های بدون عایق صدا بهتر عمل می‌کند و نویز پس‌زمینه کمتری را ضبط می‌کند. میکروفون‌های داینامیک به خاطر وضوح عالی در ضبط صداهای انسانی شناخته شده‌اند. آن‌ها تقریباً به راحتی نصب و استفاده می‌شوند و معمولاً دوام بیشتری دارند که به کاهش آسیب‌های ناشی از افتادن تصادفی کمک می‌کند.
به لطف صدای متمرکزشان، میکروفون‌های داینامیک برای اجراهای زنده بسیار مناسب هستند، به همین دلیل است که شما اغلب آن‌ها را روی صحنه می‌بینید. آن‌ها در ضبط منابع صوتی بلند مانند درام‌ها، گیتارهای آکوستیک و برقی و سازهای بادی عالی عمل می‌کنند زیرا می‌توانند فشار هوا بالاتر را بدون افت کیفیت صدا یا تحریف تحمل کنند.
با این حال، همان ویژگی‌هایی که میکروفون داینامیک را در برخی سناریوها عالی می‌سازد، می‌تواند محدودیت‌هایی نیز برای آن ایجاد کند. اگر به دنبال ضبط فرکانس‌های بالاتر، صداهای ظریف یا فضای محیطی هستید، میکروفون کاندنسری انتخاب بهتری خواهد بود.
مسئله فاصله ضبط نیز عامل مهمی است، به‌ویژه اگر بخواهید میکروفون را از فاصله بیشتری قرار دهید. برای مثال، استریمرهای Twitch که دوست دارند در طول استریم از کامپیوتر خود دور شوند و کارهایی مانند باز کردن بسته‌ها یا رقصیدن انجام دهند، اگر می‌خواهند از فاصله شنیده شوند و میکروفون یقه‌ای ندارند، باید از میکروفون کاندنسری استفاده کنند.
میکروفون‌های کاندنسری در محیط‌های کنترل‌شده عملکرد بهتری دارند، به همین دلیل معمولاً آن‌ها را با سپر ایزوله و فیلتر پاپ می‌بینید. زمانی که گین به درستی تنظیم شود، میکروفون کاندنسری برای ضبط صدای خوانندگی در استودیو عالی است و می‌تواند برای انواع مختلفی از سازها مانند آمپلی‌فایر گیتار و سازهای بادی برنجی نیز به خوبی عمل کند، به‌ویژه وقتی که از فاصله دورتر قرار داده شود.
با این حال، وقتی صحبت از ضبط سازها می‌شود، انتخاب واقعاً بستگی به صدایی دارد که به دنبالش هستید. برخی میکروفون‌های کاندنسری را ترجیح می‌دهند، در حالی که دیگران به میکروفون‌های داینامیک ایمان دارند. اگر دسترسی به تست هر دو نوع ندارید، چند نمونه گوش دهید تا تصمیم بگیرید کدام یک را ترجیح می‌دهید.
با میکروفون‌ها، ممکن است در تمام جزئیات گم شوید و انتخاب ممکن است گیج‌کننده به نظر برسد. با این حال، باید بدانید که نوع میکروفونی که انتخاب می‌کنید لزوماً نباید محدود به کاربردهای سنتی باشد. شما همچنان می‌توانید از میکروفون داینامیک برای ضبط استودیو استفاده کنید یا از میکروفون کاندنسری برای گیمینگ بهره ببرید.
حقیقت این است که هر دو نوع میکروفون می‌توانند صدای عالی داشته باشند، به شرطی که میکروفون از کیفیت خوبی برخوردار باشد. قبل از اینکه شوره برای من MV6 (داینامیک) رایگان ارسال کند، من از HyperX SoloCast (کاندنسری) استفاده می‌کردم و این برای دیسکورد با ترکیب تکنولوژی حذف نویز Krisp کاملاً خوب کار می‌کرد. مهم‌ترین عوامل، قرارگیری صحیح و تنظیم مناسب گین است، اگر گزینه گین خودکار وجود نداشته باشد، که معمولاً برای میکروفون داینامیک نسبتاً بالا و برای میکروفون کاندنسری نسبتاً پایین است.
