این یک یادآوری مفید برای کاربران مک است که ری‌استارت کردن دوره‌ای سیستم برای حفظ عملکرد بهینه آن بسیار مهم است.
ری‌استارت کردن مک شما هر از گاهی چندین مزیت برای بهبود عملکرد و پایداری سیستم دارد. به مرور زمان، طبیعی است که برخی از فرآیندهای پس‌زمینه، برنامه‌ها و وظایف سیستمی به تدریج انباشته شده و شروع به مصرف حجم زیادی از حافظه، پردازنده (CPU) و منابع سیستم کنند. این اتفاق می‌تواند منجر به کاهش عملکرد سیستم یا حتی کند شدن و سنگین شدن کامل مک شما شود. ری‌استارت نه‌تنها به پاک‌سازی حافظه، کش سیستم و پایان دادن به فرآیندهای غیرضروری در پس‌زمینه کمک می‌کند، بلکه ارزشمند است چون امکان نصب به‌روزرسانی‌های امنیتی و آپدیت‌های سیستمی مورد نیاز را نیز فراهم می‌کند.
ری‌استارت کردن به آزادسازی تخصیص حافظه kernel_task کمک می‌کند
یکی از وظایف سیستمی رایجی که در نسخه‌های مدرن macOS ممکن است از کنترل خارج شود، kernel_task است. ری‌استارت کردن دوره‌ای می‌تواند کمک کند تا زمانی که kernel_task شروع به مصرف حافظه یا استفاده بیش از حد از پردازنده (CPU) می‌کند، آن را کنترل کنید. از آنجا که kernel_task مسئول بسیاری از عملکردهای اصلی سیستم، از جمله تخصیص حافظه، حافظه مجازی، swap و تنظیمات حرارتی است، طبیعی است که با طولانی شدن زمان روشن بودن سیستم، عملکرد کند شود، زیرا kernel_task به تدریج تحت بار وظایف و فرآیندهایی قرار می‌گیرد که همیشه به طور مؤثر خود را آزاد نمی‌کند. به همین دلیل، ری‌استارت مک می‌تواند کمک کند تا از بار اضافی kernel_task بر سیستم macOS جلوگیری شود، کش‌های سیستم پاک شود، وظایف و فرآیندهای پس‌زمینه ری‌ست شوند و هر حافظه یا حافظه مجازی که ممکن است گیر کرده باشد آزاد شود.
قبل از ری‌استارت: ۶ گیگابایت حافظه مصرف شده توسط kernel_task
تصویر زیر نشان می‌دهد که kernel_task در Activity Monitor چگونه می‌تواند به نظر برسد، زمانی که مک بسیار کند عمل می‌کند، بدون اینکه دلیل واضحی وجود داشته باشد. همانطور که مشاهده می‌کنید، خود فرآیند kernel_task مقدار زیادی از حافظه RAM را اشغال کرده است، به طوری که بیش از ۶ گیگابایت حافظه توسط kernel_task مصرف می‌شود، بدون دلیل واضح:
این وضعیت روی یک مک بود که به طور سنگین استفاده شده بود و تعداد زیادی تب و جلسه مرورگر باز داشت، اما Safari و Chrome بسته شده بودند و مک به حال خود رها شده بود تا شب را سپری کند. با این حال، kernel_task حافظه را به سیستم macOS آزاد نکرد و عملکرد سیستم دچار افت شد، اما یک ری‌استارت به طرز قابل توجهی کمک کرد.
بعد از ری‌استارت: ۹ مگابایت حافظه مصرف شده توسط kernel_task
و چه اتفاقی پس از یک ری‌استارت سریع مک می‌افتد؟ همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، ری‌استارت به kernel_task این امکان را داد که تمام تخصیص حافظه خود را آزاد کند و مصرف حافظه را به تنها ۹ مگابایت کاهش دهد!
استفاده بیشتر از سیستم = نیاز بیشتر به ری‌استارت
هرچقدر که بیشتر به طور همزمان از برنامه‌ها و تب‌های مرورگر وب در مک استفاده کنید و حافظه سیستم شما کمتر باشد، احتمالاً بیشتر از ری‌استارت کردن دوره‌ای مک خود بهره خواهید برد.
مگر macOS حافظه و منابع سیستم را خودش مدیریت نمی‌کند؟
بله! و macOS حافظه و منابع را به‌خوبی مدیریت می‌کند. اما هیچ چیزی کامل نیست، و هرچقدر که برنامه‌ها، پنجره‌ها/تب‌های مرورگر، رسانه‌ها و منابع بیشتری مصرف کنید، احتمال اینکه وظایف مختلف سیستمی به‌طور فعال مورد استفاده قرار گیرند بیشتر می‌شود، که می‌تواند منجر به کاهش عملکرد یا فشار بیش از حد بر فرآیندهایی مانند kernel_task شود. از آنجا که kernel_task حافظه مجازی را برای شما مدیریت می‌کند و همیشه پس از استفاده نمی‌تواند swap را آزاد کند، یک ری‌استارت گاهی اوقات می‌تواند به حل این مشکل کمک کند.
علاوه بر این، بسیاری از مک‌هایی که هنوز هم در حال استفاده هستند، تنها ۸ گیگابایت یا ۱۶ گیگابایت حافظه دارند. با توجه به اینکه نسخه‌های مدرن macOS، برنامه‌ها، جریان‌های کاری فشرده و وظایف سنگین می‌توانند حافظه زیادی مصرف کنند، این مقدار حافظه همیشه برای عملکرد عالی تحت فشار زیاد کافی نیست. یک روش ساده برای حفظ عملکرد با منابع سیستمی کمتر این است که از برنامه‌های کمتری به‌طور همزمان استفاده کنید، اما همچنین ری‌استارت دوره‌ای مک برای پاک‌سازی کش‌ها، حافظه مجازی و بازنشانی تخصیص‌های مختلف منابع سیستم مفید است.
راه‌حل: ری‌استارت دوره‌ای مک و نصب به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری سیستم
خب، باید چی کار کرد؟ این قسمت ساده است:
- اگر آشنا نیستید، ری‌استارت کردن مک شما به همین سادگی است: منوی اپل را بکشید پایین و گزینه “Restart” را انتخاب کنید.
- همچنین عادت کنید که به‌طور منظم نرم‌افزار سیستم macOS خود را به‌روزرسانی کنید، که برای اتمام نصب آن به ری‌استارت سیستم نیاز دارد.
این واقعاً تمام چیزی است که باید بدانید
شما نیازی ندارید که این کار را خیلی مکرر انجام دهید، اما شاید یک یا دو بار در هفته متوجه بهبود عملکرد شوید. اگر سه ماه است که مک خود را ری‌استارت نکرده‌اید و مک شما کند شده است، یک ری‌استارت بدون شک باعث می‌شود که دوباره سریع شود. اگر مک شما همیشه تحت فشار است و منابع کافی ندارد (سرفه، ۸ گیگابایت RAM با macOS مدرن و یک جریان کاری سنگین)، شاید بخواهید هر روز ری‌استارت کنید.
اگر به‌طور منظم به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری macOS را نصب می‌کنید، شاید نیاز نباشد این مشکل یا نیاز به ری‌استارت را به‌طور مکرر تجربه کنید، اما بسیاری از ما به دلایل مختلف به‌روزرسانی‌ها را به تعویق می‌اندازیم و ممکن است خود را در شرایطی بیابیم که هفته‌ها یا ماه‌ها بدون ری‌استارت کردن یک مک پیش رفته‌ایم.
اما چه طور در کتاب رکوردهای گینس برای بالاترین زمان روشن بودن سیستم ثبت نام کنیم؟
یک دنیای کامل از اعتبار فنی (geek cred) به زمان طولانی روشن بودن سیستم‌ها مربوط می‌شود، زیرا زمان‌های بسیار طولانی معمولاً نشان‌دهنده پایداری و کارایی عمومی سیستم هستند (یکی از طولانی‌ترین زمان‌های روشن بودن مک که دیده‌ایم ۴۵۴ روز بوده، اما چندین نفر در کامنت‌ها گزارش داده‌اند که زمان‌های بیشتری داشتند، و یک مک که به ندرت استفاده می‌شود ظاهراً ۲۷۰۰ روز روشن بوده است، همانطور که در کامنت‌های ما گزارش شده است!). بنابراین، اگر شما به‌طور مکرر ری‌استارت می‌کنید، قطعا در مسابقات طولانی‌ترین زمان روشن بودن سیستم رقابت نخواهید کرد. اما عملکرد مک شما احتمالاً بهتر خواهد بود، به‌ویژه با نسخه‌های مدرن macOS که منابع سنگینی مصرف می‌کنند و تمایل دارند حافظه زیادی مصرف کنند.
راستی، این موضوع شامل هر کامپیوتر یا دستگاهی می‌شود، اما واضح است که تمرکز ما در اینجا روی مک‌هاست. با این حال، شاید بخواهید عادت کنید که به‌طور دوره‌ای iPhone، iPad، Windows PC یا Android خود را هم ری‌استارت کنید.
