آیا اکسیژن موجود در جو زمین رو به پایان است ؟ پاسخ قطعی به این سؤال شاید کمی مشکل باشد. اما در حال حاضر بهتر است تا جایی که می توانید نفس بکشید در حالی که هنوز می توانید. یک مطالعه تحقیقاتی جدید ، شرایط آینده اکسیژن را در جو زمین پیش بینی کرده است و متأسفانه به اخبار ناخوشایندی پی برده است.
با گرم شدن خورشید و جو زمین ، دی اکسید کربن به سنگ ها متصل می شود. این موضوع باعث نرسیدن مواد مغدی مورد نیاز به گیاهان خواهد شد. در نتیجه کمتر از یک میلیارد سال دیگر آن ها قادر به تولید اکسیژن کافی برای ادامه حیات در سیاره ما نخواهند بود.
دلیل افزایش دما خورشید چیست؟
خورشید ما ، مانند همه ستارگان دیگر ، دائماً در حال گرم تر شدن است. البته افزایش دما و تغییرات آب و هوایی زمین خیلی به این امر مرتبط نیست. برای مطالعه بیشتر به مقاله چرا خورشید دلیل تغییرات آب و هوایی کنونی نیست؟ مراجعه کنید.
به هر حال در طی صدها میلیون سال ، همجوشی هیدروژن در هسته باعث بی اثر شدن هلیوم می شود. هلیوم در مرکز خورشید مانند خاکستر در یک گودال آتش جمع می شود. با زیاد شدن هلیوم در آن جا ، خورشید مجبور است انرژی بیشتری را صرف کند تا هیدروژن به همجوشی برسد در نتیجه باید دمای خود را افزایش دهد.
بر اساس تحقیقات جدیدی که تاریخ آینده اکسیژن در جو سیاره ما را ترسیم می کند ، همچنان که خورشید بزرگ تر و گرم تر می شود ، زندگی در زمین را نیز دشوار تر می کند. این تحقیق در Nature Geoscience پذیرفته و چاپ شده است.
اثرات گرم شدن خورشید بر روی زمین
اولین مشکل برهم زدن تعادل ظریف بین خورشید و ساختار پوسته سیاره ما است. سنگ های سیلیکات موجود در سطح زمین می توانند با دی اکسید کربن موجود در جو پیوند داده و آن ها را به سنگ های کربناته تبدیل کنند. به علت ساختار پوسته زمین ، هنگامی که یک صفحه در زیر صفحه دیگر بلغزد این سنگ ها می توانند در عمق زمین دفن شوند. این فرآیند کربن موجود در جو را پاک می کند.
در آینده بیشتر این کربن از طریق آتشفشان به جو باز می گردد. اما با گرم شدن خورشید ، روند پاکسازی کربن (که در محافل علوم زمین “هوازدگی” نامیده می شود) تسریع می شود و از انتشار کربن از طریق آتشفشان جلوگیری خواهد کرد.
کم شدن کربن در جو زمین به نفع انسان به ضرر گیاهان
دی اکسید کربن کمتر در اتمسفر واقعاً چیز بدی نیست ، مگر اینکه شما یک گیاه باشید. مدل های توسعه یافته توسط محققان نشان داد که در کمتر از یک میلیارد سال ، میزان کربن موجود در جو زمین محدود خواهد شد و تقریباً دی اکسید کربن کافی برای حمایت از فراوانی زندگی که امروز تجربه می کنیم وجود نخواهد داشت.
با مرگ گیاهان ، آن ها قادر به تولید اکسیژن نخواهند بود. سپس اکسیژن از طریق فرآیند های مختلف ، مانند مخلوط شدن در اقیانوس ها ، از جو خارج می شود. بنابراین اندکی پس از کاهش سطح کربن ، سطح اکسیژن نیز کاهش خواهد یافت.
آیا این پایان حیات بر روی زمین خواهد بود ؟
هنوز روی زمین زندگی ادامه خواهد داشت ، اما به طور قطع تنوع غنی که امروز شاهدش هستیم ، دیگر وجود نخواهد داشت.
به هر حال اکسیژن یک علامت اصلی زیست است اما کمبود اکسیژن همیشه به معنای کمبود زندگی نیست. تصویر آینده از زمین می تواند جهانی گرسنه باشد که به سختی برای ادامه حیات خود تلاش می کند.
