در این مقاله نگاهی به بازی‌های اقتباس شده از رمبو و دلایل شکست آنها خواهیم انداخت. با اعوجاج همراه باشید.
به استثنای یک سری از فیلم های معدودی، تمام حرف ها در مورد فیلم های اکشن دهه ۸۰ به طور کلی رمبو بود. این منطقی بود زیرا آن زمان اندام فوق‌العاده عضلانی در فیلم های اکشن بسیار مورد توجه قرار می گرفت، که به هر حال تا حدودی توسط استالونه و شوارتزنگر محبوب شد. با این اوصاف، فیلم هایی که از آن بازیگران نمایش می دادند به طرز خارق العاده ای موفقیت آمیز بودند و ایده استفاده از آن ها در صنعت بازی های ویدیویی به وجود آمد. این امر منجر به انبوهی از بازی ها برای چندین دهه آینده شد که همگی سعی در بازآفرینی جادوی فیلم هایی که بر اساس آن ساخته شده بودند، داشتند اما تنها تعداد معدودی موفق شدند.
یکی از این چند مورد اولین بازی رمبو در سال ۱۹۸۵ برای ZX Spectrum و Commodore 64 بود. این بازی یک شوتر کاملاً استاندارد در ژانر top-down shooter بود اما واقعیت این بود که بازی خوبی بود. این عنوان بر اساس فیلم دوم ساخته شده بود و برخی ملودی ها را از موسیقی متن فیلم در آن گنجانده بود. همه این موارد به آن کمک کردند تا توجه کافی را به خود جلب کند و ستایش کافی را برای رشد و در نهایت جلب توجه سگاف، که نسخه جدیدی را منتشر کند، بدست آورد. با این حال، در ابتدا این یک بازی Rambo نبود. این در واقع یک بازی کاملا متفاوت بود، اما سگا آن را تغییر داد تا یک بازی رمبو برای غرب باشد.
این عنوان برای بار دوم برای مناطق دیگر نیز تغییر کرد. بنابراین، در سه بازار برجسته به عنوان یک تجربه کاملا متفاوت مورد استقبال قرار گرفت. اما علیرغم آن، هر سه نسخه کاملاً مورد پسند قرار گرفتند زیرا همچنان نمونه خوبی از عناوین Run And Gun بود که در آن زمان بسیار محبوب بود. این روند از بازی های Rambo برای مدتی طولانی ادامه خواهد داشت اما در نهایت به یک نتیجه عجیب برای این مجموعه منجر می شود که آن را در رکود فعلی قرار می دهد. اما چه اتفاقی ممکن است برای جلوگیری از IP مانند Rambo رخ داده باشد؟ یکی از سری فیلم هایی که خوراک بازی است؟ چه بلایی سر بازی های رمبو آمد؟
مدت زیادی از موفقیت آشکار و اجتناب ناپذیر بازی رمبو سگا نگذشت تا اینکه نینتندو تصمیم گرفت که آنها خودشان نیز در ساخت یک بازی از رمبو سهیم شوند. با این حال، آنها رویکردی کاملاً متفاوت در نظر گرفته بودند. با توجه به محبوبیت بازی هایی مانند Contra، توسعه دهنده با نام Pack-in-video این بازی Rambo را به یک بازی اکشن پلتفرمر با برخی المان های اکتشاف تبدیل کرد و این باعث شد تا حدودی از زمان خود جلوتر باشد زیرا اکثر بازی های این چنینی به طور کلی در آن زمان بسیار خطی بودند.
این بازی نیز بر اساس فیلم دوم ساخته می شد اما هنوز هم تقریباً از هر جنبه دیگر راه خود را از دو نسخه قبلی جدا می کرد. این تصمیمات مثمر ثمر بود زیرا بازی در کنسول برتر Nintendo بررسی و فروش خوبی داشت. با این اوصاف، این کنسول خیلی زود مملو از بازی های مشابه ای شد که رمبو را خیلی زود غرق در تاریکی کرد. در ادامه Ocean Software برروی رمبو ۳ کار را شروع کرد. بازی ای که برروی کنسول هایی نظیر Mega Drive, Master System, Amiga و… منتشر می شد و با تکنولوژی پیشرفته تری طبیعتا دست و پنجه نرم می کرد. سگا و تایتو هر دو با هم همکاری کردند تا حدود ۱۰ نسخه مختلف از بازی را منتشر کنند و به طرز عجیب همه آنها را خراب کردند. همچنین واضح شد که برخی از نسخه های کنسول های کمتر شناخته شده ای مانند Amiga و ZX دارای محتوای قابل توجهی کمتر از نسخه های ۱۶ بیتی خود هستند.
نسخه های Genesis / Mega Drive و همچنین نسخه Arcade راه های قطعی برای انجام بازی و داشتن طیف وسیعی از اهداف به مخاطبین نشان می دادند. از یافتن ساده راه خروج، از بین بردن همه دشمنان تا نجات سربازان اسیر شده، Rambo 3 دارای حس خوب تنوع بود که آن را به یک بازی بسیار خوب برای زمان خود تبدیل کرده است.
با وجود موفقیت و عرضه گسترده Rambo 3، تقریباً ۲۰ سال طول کشید تا یک بازی ویدیویی دیگر از IP رمبو برای طرفداران ساخته شود. آن یک عنوان تیراندازی دارای گرافیک زیبا برای دستگاه های آرکید در سال ۲۰۰۸ و یک کنترلر خوب است که با استفاده از آن می توانید دشمنان را هنگام ورود و خروج از صفحه ۶۲ اینچی نابود سازید. با توجه به اینکه بازی های آرکید در ۲۰۰۸ محبوبیت زیادی داشتند، تأثیر آن بر روی صنعت بازی می توانست زیاد باشد.
با این حال به نظر می رسید Rambo با ژانر شوتر ریلی کاملاً خداحافظی نکرده است زیرا “Rambo: The Video Game” در سال ۲۰۱۴ در ویندوز، PS3 و Xbox 360 در دسترس قرار گرفت. این نسخه به راحتی با نقدهای منفی که از منتقدان و بازیکنان دریافت کرده بود، دچار سقوطی بی سابقه شد و لقب بدترین نسخه سری را دریافت کرد. تعداد زیادی QTE، گرافیک باستانی و سبک بسیار ساده تیرانداز ریلی که مدتها بود از کنسول ها خارج شده بود، همه این بازی را به سمت یک احساس کاملاً منفی در بین جامعه هدایت می کردند.
اوضاع به قدری وخیم بود که بازی دست مایه میم ها و طنز بازیکنان در فضای مجازی شده بود. به نوعی می توان گفت که بازی حتی اگر ده سال قبل از انتشار خود عرضه می شد نیز نمی توانست موفق ظاهر شود و شکست می خورد. از آن زمان تاکنون حتی زمزمه بازی جدیدی از این آی پی شنیده نشده است.
بسته شدن پرونده سری فیلم ها با فیلم The Last Blood نیز به نظر نمی رسد به این تازگی ها شاهد یک بازی از این سری باشیم. هر چند این قطعا به معنی بسته شدن پرونده بازی نیست اما با توجه به افتضاح بودن نسخه ۲۰۱۴، کمتری کسی خواهان بازی جدیدی از سری هست. با این وجود این سری فیلم همچنان خوراک یک بازی جذاب است. مخفی کاری، اکشنی پر زرق و برق، مبارزات با سلاح گرم و سرد و دنیایی بزرگ همه از المان های رمبو هستند که در یک بازی جهان باز فوق العاده جذاب خواهند گشت. امید است تا استودیویی جدید این پتانسیل را کشف کند.
