حالت ناشناس، مرور خصوصی و سایر حالت‌های مشابه که مرورگرها ارائه می‌دهند، ویژگی مفیدی برای حفظ حریم خصوصی شما هستند، اما این چیزی نیست که بسیاری از مردم فکر می‌کنند.
تصور رایجی وجود دارد که استفاده از حالت‌های مرور خصوصی باعث می‌شود که هیچ‌کس نتواند ببیند شما در کدام سایت‌ها می‌روید یا چه کاری روی آنها انجام می‌دهید، اما حقیقت این است که تنها جایی که این حالت‌ها اطلاعات را پنهان می‌کنند، کامپیوتر خود شماست. تمامی این نهادهای دیگر می‌توانند دقیقاً ببینند که شما آنلاین کجا وقت می‌گذرانید.
۷– افراد دیگر در شبکه محلی شما (LAN)
تمام ترافیک شبکه‌ای که از کامپیوتر شما به اینترنت در خانه می‌رود، از طریق یک روتر شبکه عبور می‌کند که به نوبه خود به شبکه خارجی یا WAN (شبکه وسیع) متصل است.
این روتر نمی‌تواند کار خود را انجام دهد مگر اینکه بداند هر بسته داده قرار است به کجا برود، به این معنی که هر کسی که بتواند لاگ‌های روتر را استخراج کند یا ترافیک شبکه LAN را به صورت زنده نظارت کند، می‌تواند ببیند که یک کامپیوتر خاص کدام سایت‌ها را بازدید کرده و چه زمانی.
با این اطلاعات هر کاری که می‌خواهید انجام دهید، اما اگر شما از اینترنت والدینتان استفاده می‌کنید و آنها کمی تکنولوژی‌فهم هستند، می‌توانند متوجه شوند که کجا رفته‌اید.
۶- ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی شما (ISP)
اینترنت یک شبکه از شبکه‌ها است—یک شبکه بزرگتر. حالا متوجه شدید؟ بنابراین، در واقع ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی (ISP) شما فقط یک نسخه بزرگتر از شبکه روتر خانگی شما است که لایه‌های شبکه بزرگتر و بزرگتر دارد تا به اینترنت به طور کلی برسد.
پس دقیقاً مانند LAN در خانه یا محل کار شما، روترهای عظیمی که ISP شما برای اتصال تمام مشتریانش به خطوط اصلی اینترنت استفاده می‌کند، می‌توانند تمام ترافیک شبکه شما را مشاهده کنند. این به این معنی است که ISP شما دقیقاً می‌داند که شما کدام سایت‌ها را بازدید می‌کنید و در چه زمانی.
آنچه که ISP شما نمی‌تواند بداند این است که کدام کامپیوتر یا دستگاه در خانه شما برای بازدید از یک سایت خاص استفاده شده است، زیرا فقط ترافیک مربوط به روتر شما را می‌بیند. بنابراین، بیشترین چیزی که می‌تواند مطمئن باشد این است که اتصال اینترنت در آدرس شما برای بازدید از یک سایت خاص استفاده شده است، و حالت‌های مرور خصوصی هیچ تاثیری بر این موضوع ندارند.
۵- بدافزار
انواع مختلفی از بدافزارها وجود دارند، و جاسوس‌افزارها برای نظارت بر کارهایی که شما در کامپیوتر خود انجام می‌دهید، از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند. این شامل ثبت ترافیک اینترنت شما، گرفتن عکس از صفحه نمایش، و ثبت تمام ضربات کلید شما می‌شود. همه این‌ها به طور مرتب بر اساس زمان و تاریخ ثبت می‌شوند. سپس جاسوس‌افزار این اطلاعات را به صورت یک بسته مرتب شده جمع‌آوری کرده و به نویسنده بدافزار ارسال می‌کند.
نویسنده بدافزار می‌تواند از این اطلاعات برای هر چیزی از دزدی هویت و اعتبار گرفته تا اخاذی استفاده کند. این که مرورگر شما در حالت ناشناس باشد یا نه هیچ تأثیری در اینجا ندارد.
۴- کارفرما یا مدرسه شما
در حالی که شبکه در مدرسه یا محل کار شما ممکن است بسیار پیچیده‌تر و بزرگتر از شبکه خانگی شما باشد، همان اصول اعمال می‌شود. مدیر سیستم می‌تواند ببیند که شما به کدام سایت‌ها سر می‌زنید.
در بیشتر شبکه‌های مدرسه یا محل کار که به خوبی مدیریت می‌شوند، سایت‌هایی که اجازه بازدید از آنها را ندارید، مانند سایت‌های رسانه‌های اجتماعی، به هر حال در لیست سیاه قرار دارند و بنابراین مسدود می‌شوند. با این حال، احتمالاً سایت‌هایی وجود دارند که باید طبق سیاست‌ها مسدود می‌شدند، اما هنوز در لیست نیستند، و اگر به آنها مراجعه کنید، مدیر شبکه متوجه خواهد شد.
مهم‌تر از همه این که این مسئله حتی در صورتی که از دستگاه شخصی یا دستگاه کاری خود استفاده کنید، صدق می‌کند. بنابراین، اگر گوشی هوشمند شما به وای‌فای شرکت متصل باشد، شما مسئول هر سایتی خواهید بود که از آن بازدید می‌کنید.
۳- وب‌سایتی که بازدید می‌کنید
هدف اصلی حالت ناشناس این است که از شناسایی شما توسط وب‌سایت‌ها جلوگیری کند و معمولاً با مسدود کردن روش‌های رایج استفاده شده توسط سایت‌ها برای ساخت پروفایل شما، مانند پاک کردن تمام سوابق موقت بازدید شما در پایان جلسه، این کار را انجام می‌دهد.
اما اگر به یکی از این سایت‌ها در حالت مرور خصوصی مراجعه کنید و سپس عملیاتی مانند ورود به حساب کاربری خود انجام دهید، به وضوح سایت متوجه خواهد شد که شما چه کسی هستید.
همچنین ممکن است کوکی‌های موقت وجود داشته باشند که در پایان مرور خصوصی حذف می‌شوند و می‌توانند برای شناسایی شما استفاده شوند.
۲- افزونه‌های مرورگر
افزونه‌های مرورگر در بهترین حالت یک مشکل برای حریم خصوصی هستند، اما افزونه‌هایی که با نظارت بر سایت‌هایی که شما بازدید می‌کنید و ارتباط با یک سرور از راه دور کار می‌کنند، به وضوح می‌دانند که شما به کدام سایت‌ها مراجعه کرده‌اید. همیشه بهتر است از افزونه‌های مرورگر خودداری کنید یا آنها را به حداقل برسانید اگر برای حریم خصوصی خود ارزش قائل هستید.
من نمی‌گویم که تمام افزونه‌ها بد هستند، اما باید در انتخاب آنها احتیاط کنید. به علاوه، افزونه‌ها یکی از روش‌هایی هستند که اثر انگشت‌گذاری مرورگر انجام می‌شود. اینجا جایی است که وب‌سایت‌ها هویت شما را شناسایی می‌کنند.
در حالت ناشناس، افزونه‌ها به طور پیش‌فرض غیرفعال هستند، اما شما این گزینه را دارید که آنها را به صورت جداگانه فعال کنید. بهتر است در مورد این کار دوبار یا حتی سه بار فکر کنید، مگر اینکه واقعاً به استفاده از یک افزونه خاص در حالت ناشناس نیاز داشته باشید.
۱- ارائه‌دهندگان DNS
ارائه‌دهندگان DNS یا سیستم نام دامنه اساساً دفترچه تلفن اینترنت هستند. وقتی آدرسی را در مرورگر خود وارد می‌کنید، باید درخواستی به یک سرور DNS ارسال شود. این سرور می‌داند که شما از چه وب‌سایتی خواسته‌اید بازدید کنید و آدرس IP کامپیوتر فیزیکی که می‌خواهید به آن دسترسی پیدا کنید را ارائه می‌دهد.
تنها زمانی این اتفاق نمی‌افتد که آدرس از بازدید قبلی کش شده باشد یا شما آدرس و IP را به صورت دستی در فایل میزبان خود وارد کرده باشید. اگر هنوز از DNS ارائه‌دهنده اینترنت خود استفاده می‌کنید، این روش دیگری است که آنها می‌توانند فعالیت‌های اینترنتی شما را کنار هم جمع کنند.
VPN ها چه‌طور؟
مشاوره استاندارد زمانی که صحبت از پنهان کردن فعالیت آنلاین خود از موجودیت‌های ذکر شده می‌شود، استفاده از VPN است. حالا، زمانی که از VPN برای دسترسی به وب‌سایت‌ها استفاده می‌کنید، درست است که به عنوان مثال، ارائه‌دهنده اینترنت شما تنها می‌تواند ببیند که شما به VPN متصل شده‌اید. آنها نمی‌توانند ببینند که شما از طریق VPN به کدام سایت‌ها دسترسی پیدا کرده‌اید، زیرا این فقط چیزی است که در گره خروجی قابل مشاهده است.
با این حال، این به این معنی نیست که فعالیت اینترنتی شما کاملاً پنهان است یا نمی‌توان آن را به شما نسبت داد. بزرگ‌ترین مشکل این است که شما باید به شیوه‌ها و فناوری‌های ارائه‌دهنده VPN خود اعتماد کنید. اینکه آنها هیچ لاگی نگه نمی‌دارند و اطلاعات خصوصی شما را ذخیره نخواهند کرد.
اگر VPN به درستی پیکربندی نشده باشد یا به سادگی شما را فریب دهد، شما در هر صورت شناسایی خواهید شد. در نهایت، بهترین کار این است که از بازدید از وب‌سایت‌هایی که ممکن است شما را در مشکل قانونی بیندازند یا شما را در مدرسه یا محل کار به دردسر بیاندازند، خودداری کنید. در حالی که می‌توانید تدابیر احتیاطی اتخاذ کنید تا احتمال کشف فعالیت‌های شما کمتر شود، همیشه یک شانس وجود دارد.
