تمام مراحل دلهره آور و استرس زا به پایان رسید و پس از طی تقریباً یک میلیون مایل، در ۴ بهمن (۲۴ ژانویه)، تلسکوپ فضایی جیمز وب به مقصد خود رسید تا نظاره گر جهان هستی باشد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب، چشم بشر در کیهان و قدرتمندترین رصدخانه ای که تاکنون به فضا پرتاب شده است، در ۴ دی (۲۵ دسامبر ۲۰۲۱) سفر خود را برای کاوش کیهان و پیدا کردن سرنخ هایی درباره چگونگی آغاز جهان، آغاز کرد.
وب، به خانه خوش آمدی
از زمان پرتاب موفقیت آمیز وب، این تلسکوپ ۱۰ میلیارد دلاری مشغول استقرار سیستم ها و ساختارهای مختلف خود بوده و بیش از ۹۳۰۰۰۰ مایل (۱.۵ میلیون کیلومتر) را تا خانه جدید خود در دومین نقطه لاگرانژ خورشید-زمین یا L2 طی کرده است. وب در همین مدار به دور خورشید خواهد چرخید زیرا نقاط لاگرانژ از نظر گرانشی نقاط پایداری در فضا به شمار می آیند.
۳۰ روز پس از پرتاب (و پس از یک روز تاخیر)، سرانجام تلسکوپ فضایی جیمز وب به مقصد خود رسید و باعث شد تمام عاشقان نجوم نفس راحتی بکشند و خود را برای آغاز اکتشافات این تکنولوژی عظیم بشر آماده کنند.
بیل نلسون، مدیر ناسا در یک پست وبلاگ آژانس گفت: “امروز به تیم این پروژه عظیم برای همه تلاشهایشان در جهت اطمینان از ورود امن وب به مقصدش تبریک میگویم. ما یک قدم به کشف اسرار جهان نزدیکتر شدهایم. من بی صبرانه منتظرم تا اولین دیدگاههای جدید وب از جهان را در تابستان امسال مشاهده کنم.”
وب ۳۰ روز گذشته را به آرامی و با دقت سپری کرد تا عملیات باز شدن محافظ آفتاب و سایر قسمت های حیاتی خود را با موفقیت پشت سر بگذارد. برای مثال، در روز پنجشنبه ۲۹ دی (۱۹ ژانویه)، تلسکوپ با موفقیت مراحل استقرار ۱۸ بخش شش ضلعی که آینه اولیه طلایی باشکوه آن را میسازد، به پایان رساند.
روند کلی استقرار وب بسیار اضطراب آور بوده است، زیرا از لحاظ تئوری و بر روی کاغد، در روند استقرار آن صدها شکست بالقوه می توانست ایجاد شود که هر یک از آن ها منجر به وقوع یک فاجعه و شکست کامل پروژه می شد. از این رو مراحل استقرار باید با دقت کامل و بسیار آهسته انجام می گرفت.
علیرغم تمام این احتمالات، وب به طرز شگفت انگیزی مراحل استقرار را طی کرده و از آن سربلند بیرون آمد و در ۴ بهمن، تلسکوپ فضایی جیمز وب به مقصد خود رسید. رسیدن آن به مدار L2 نقطه عطف بزرگ دیگری برای بررسی جهان هستی و کشف اسرار آن است.
هنگامی که وب به نزدیکی L2 رسید، فرآیندی را آغاز کرد که به آن تصحیح اشتعال میان مسیر (MCC2) گفته می شود. این فرآیند که حدود پنج دقیقه (۲۹۷ ثانیه) طول کشید، مانوری است که در آن وب رانشگرهای کوچک خود را برای قرار گرفتن در مدار L2 روشن می کند.
این مانور در جهت ایمنی بیشتر در برنامه ماموریت گنجانده شد. موشک آریان ۵ که مسئول پرتاب تلسکوپ فضایی جیمز وب به فضا بود، آن را تا مقصد آخر خود در L2 همراهی نکرد، زیرا تیم مأموریت می خواست مطمئن شود که رصدخانه از مقصد نهایی خود عبور نمی کند.
به گفته ناسا، این وضعیت مستلزم چرخاندن وب برای عقب راندن به سمت زمین است که ابزارهای آن را در معرض نور و حرارت خورشید قرار می دهد و آنها را بیش از حد گرم می کند. وب و ابزارهای آن باید به شدت سرد بمانند تا بتوانند همانطور که طراحی شده اند کار کرده و علائم گرمای بسیار ضعیف را از کیهان اولیه دریافت کنند.
بنابراین مهندسان، وب را با نیروی رانش کافی برای رسیدن به ایستگاه نهایی خود پرتاب کردند و به آن اجازه دادند تا آخرین مرحله سفر را با پیشرانه های کوچک خود کامل کند.
پس از چرخش به دور L2، وب مراحل خنک سازی را آغاز کرده و چهار ابزار علمی خود را روشن می کند. این فرآیند خنک سازی برای کامل شدن نیاز به هفته ها زمان دارد زیرا وب باید به دمای پایدار برسد. پس از پایان مراحل خنک سازی، وب حدود پنج ماه را صرف تراز کردن و کالیبره کردن اپتیک و ابزار علمی خود خواهد کرد.
وب تمام عمر خود را در L2 سپری خواهد کرد. پیش از این تصور میشد که رصدخانه ممکن است تنها ۵ تا ۱۰ سال در فضا کار کند، زیرا قصد سوختگیری مجدد برای آن وجود ندارد و دارای منابع پیشران محدودی است. با این حال تیم ماموریت و مقامات ناسا انتظار دارند که تلسکوپ فضایی جیمز وب به طور قابل توجهی بیش از ۱۰ سال عمر علمی داشته باشد.