یک دستگاه هوشمند ناامن میتواند بهراحتی راهی برای ورود به شبکه خانگی شما باشد. از این طریق، هکرها میتوانند حملات سایبری انجام داده و دادههای شما را از داخل شبکه سرقت کنند. این مسئله میتواند پیامدهای جدی به همراه داشته باشد، اما شما میتوانید قبل از اینکه دستگاههای هوشمندتان دچار نفوذ شوند، آنها را ایمن کنید.
نامهای کاربری و رمزهای عبور پیشفرض سازنده را تغییر دهید
بیشتر دستگاههای هوشمند خانگی هنگام خرید دارای یک رمز عبور پیشفرض هستند. این رمزهای عبور معمولاً ساده و آسان برای به خاطر سپردن هستند تا کاربران بتوانند هنگام راهاندازی دستگاه، به حسابهای مدیر (Administrator) دسترسی پیدا کنند. با این حال، بسیاری از ما فراموش میکنیم که این رمزهای عبور پیشفرض را تغییر دهیم، که این موضوع شبکه ما را در برابر حملات سایبری آسیبپذیر میکند. بنابراین، تغییر رمزهای پیشفرض به یک رمز قوی، ایمن و منحصربهفرد ضروری است. هنگام انتخاب رمز عبور، میتوانید از ابزارهایی مانند Omni Calculator برای بررسی میزان امنیت آن استفاده کنید.
برخی تهدیدات امنیتی مانند حملات جستجوی فراگیر (Brute Force) و حملات جدول رنگینکمانی (Rainbow Table Attacks) میتوانند رمزهای عبور را در عرض چند ثانیه بشکنند. بنابراین، برای افزایش امنیت، میتوانید احراز هویت چندمرحلهای (MFA) را برای دستگاه خود فعال کنید. بهترین اپلیکیشنهای احراز هویت چندمرحلهای میتوانند امنیت دستگاه شما را بیشتر تضمین کنند.
از احراز هویت بیومتریک استفاده کنید
برخی از دستگاههای هوشمند خانگی، مانند سیستمهای هشدار هوشمند، قفلهای هوشمند (مخصوصاً برای مناطق حساس در خانه) و دستگاههایی که حاوی اطلاعات مالی حساس هستند، از احراز هویت بیومتریک بهره میبرند و این ویژگی میتواند امنیت بیشتری برای آنها فراهم کند.
به جای رمزهای عبوری که ممکن است شکسته شوند یا فراموش شوند، احراز هویت بیومتریک از ویژگیهای زیستی فرد مانند اثر انگشت، صدا یا تشخیص چهره برای کنترل دسترسی استفاده میکند. از آنجایی که ویژگیهای بیومتریک برای هر فرد منحصربهفرد هستند و جعل آنها بسیار دشوار است، این روش جایگزین امنتری نسبت به روشهای سنتی تأیید هویت محسوب میشود.
از یک شبکه مهمان برای دستگاههای هوشمند استفاده کنید و دسترسی را محدود کنید
جدا کردن دستگاههای هوشمند از شبکه اصلی میتواند امنیت شبکه شما را افزایش دهد. این کار باعث میشود در صورت هک شدن یکی از دستگاههای هوشمند، مهاجمان نتوانند به سایر دستگاههای متصل به شبکه شما دسترسی پیدا کنند، در نتیجه میزان آسیب احتمالی کاهش مییابد. رایانههای شخصی، لپتاپها، تلفنهای همراه و سایر دستگاههایی که حاوی اطلاعات مهم شما هستند، باید به شبکه اصلی متصل باشند، در حالی که دستگاههای هوشمند خانگی که امنیت کمتری دارند، بهتر است به یک شبکه مهمان جداگانه متصل شوند.
شما باید دسترسی به دستگاههای هوشمند خود را محدود و کنترل کنید. با استفاده از اصل حداقل دسترسی (POLP – Principle of Least Privilege)، میتوانید دسترسی را تنها به افراد معدودی محدود کنید یا میزان اختیارات برخی افراد را کاهش دهید. به این معنا که افراد فقط به همان میزان دسترسی داشته باشند که برای انجام کارهای ضروری نیاز دارند و نه بیشتر. این کار باعث میشود سطح حمله در شبکه شما کاهش یابد و احتمال نفوذ هکرها کمتر شود.
ویژگیهایی را که استفاده نمیکنید غیرفعال یا خاموش کنید
خاموش کردن ویژگیهایی مانند ویدئو، صدا، بلوتوث، موقعیت مکانی (GPS) و سایر قابلیتهایی که اغلب از آنها استفاده نمیکنید، میزان دادههایی را که دستگاه جمعآوری و ذخیره میکند، کاهش میدهد. همچنین، این کار سطح حملهای که هکرها میتوانند از آن سوءاستفاده کنند، محدود میکند. به عنوان مثال، خاموش کردن بلوتوث میتواند شما را در برابر حملاتی مانند Bluesnarf، BlueSmack DoS و Blue Dump ایمنتر کند.
علاوه بر این، باید قفل صفحه دستگاه را فعال کنید تا از دسترسی غیرمجاز جلوگیری شود. بهتر است زمان قفل شدن خودکار را کوتاه کنید تا دستگاه در صورت استفاده نشدن برای چند دقیقه، بهطور خودکار قفل شود. به جای رمز عددی، میتوانید از الگوی قفل (Pattern Lock) استفاده کنید، زیرا حدس زدن آن سختتر است. همچنین، برای افزایش امنیت، تعداد دفعات مجاز برای ورود رمز را محدود کنید تا سارقان اطلاعات نتوانند چندین بار تلاش کنند و رمز عبور را حدس بزنند.
بهروزرسانی خودکار نرمافزار و میانافزار (Firmware) را فعال کنید
دستگاههایی که بهطور خودکار بهروزرسانی نمیشوند، باید بهصورت دستی و مرتب بررسی شوند. پچهای امنیتی و بهروزرسانیها برای رفع آسیبپذیریهای امنیتی طراحی شدهاند، و نصب آنها بلافاصله پس از انتشار، احتمال هدف قرار گرفتن شما را کاهش میدهد.
اطمینان حاصل کنید که بهروزرسانیها و پچها را فقط از وبسایت رسمی سازنده دریافت کنید. بهروزرسانیهای غیررسمی از سایتهای نامعتبر ممکن است حاوی بدافزار، جاسوسافزار (Spyware) یا تبلیغافزار (Adware) باشند که امنیت دستگاه شما را به خطر میاندازند.