ویندوز ۱۱ نسخه Home به‌صورت رسمی از Hyper-V، پلتفرم مجازی‌سازی داخلی مایکروسافت، پشتیبانی نمی‌کند. این محدودیت به این معنی است که قابلیت‌های Hyper-V به‌طور پیش‌فرض در دسترس نیستند و تلاش برای استفاده از آن‌ها می‌تواند منجر به خطا یا عدم عملکرد صحیح شود. با این حال، کاربرانی که نیاز دارند ماشین مجازی روی ویندوز ۱۱ نسخه Home اجرا کنند، می‌توانند با استفاده از روش‌های جایگزین، قابلیت‌های مشابه مجازی‌سازی را فعال کنند. این روش‌ها امکان اجرای ماشین‌های مجازی با ابزارهای داخلی ویندوز را حتی در نسخه‌هایی که به‌صورت پیش‌فرض از Hyper-V پشتیبانی نمی‌کنند، فراهم می‌کنند.
فعالسازی مجازی‌سازی در BIOS/UEFI
مرحله ۱: رایانه خود را ریستارت کنید و وارد تنظیمات BIOS یا UEFI شوید. معمولاً این کار با فشردن یکی از کلیدهای F2، Delete یا Esc بلافاصله بعد از روشن شدن کامپیوتر انجام می‌شود. کلید دقیق بسته به سازنده ممکن است متفاوت باشد و معمولاً هنگام بوت به‌صورت لحظه‌ای نمایش داده می‌شود.
مرحله ۲: در منوی BIOS/UEFI، به دنبال گزینه‌ای با عنوان‌هایی مثل “Intel Virtualization Technology”، “VT-x”، “AMD-V” یا به‌سادگی “Virtualization” بگردید. با استفاده از کلیدهای جهت‌نما آن را پیدا کرده و در صورتی که غیرفعال است، آن را فعال کنید.
مرحله ۳: تغییرات را ذخیره کرده و از BIOS/UEFI خارج شوید. رایانه شما ریستارت خواهد شد و با پشتیبانی از مجازی‌سازی بالا خواهد آمد، که این امکان را به ویندوز می‌دهد تا از قابلیت‌های ماشین مجازی استفاده کند.
نصب Windows Subsystem for Linux و Virtual Machine Platform
مرحله ۱: منوی استارت را باز کنید و عبارت Windows Features را جستجو کنید، سپس گزینه Turn Windows features on or off را انتخاب نمایید.
مرحله ۲: در پنجره‌ی Windows Features (ویژگی‌های ویندوز)، به پایین اسکرول کنید و گزینه‌های Virtual Machine Platform و Windows Subsystem for Linux را علامت بزنید. این مؤلفه‌ها یک محیط مجازی‌سازی سبک‌وزن را حتی در ویندوز ۱۱ نسخه Home فراهم می‌کنند.
مرحله ۳: روی گزینه OK کلیک کنید تا تغییرات اعمال شوند و زمانی که از شما خواسته شد، رایانه خود را ریستارت کنید. این مرحله، پلتفرم موردنیاز برای اجرای برخی ماشین‌های مجازی و کانتینرها را فعال می‌کند.
استفاده از ابزارهای مجازی‌سازی شخص ثالث
مرحله ۱: اگر به ماشین‌های مجازی با امکانات کامل نیاز دارید و Hyper-V همچنان در دسترس نیست، می‌توانید از ابزارهای مجازی‌سازی شخص ثالث مانند VirtualBox یا VMware Workstation Player استفاده کنید. این برنامه‌ها با ویندوز ۱۱ نسخه Home سازگار هستند و نیازی به پشتیبانی Hyper-V ندارند.
مرحله ۲: فایل نصب را از وب‌سایت رسمی ابزار مجازی‌سازی موردنظر خود دانلود کرده و آن را اجرا کنید. طبق دستورالعمل‌های نمایش‌داده‌شده روی صفحه، مراحل نصب را کامل کنید.
مرحله ۳: نرم‌افزار مجازی‌سازی را اجرا کرده و یک ماشین مجازی جدید ایجاد کنید. می‌توانید منابع سخت‌افزاری اختصاص دهید، فایل ISO سیستم‌عامل را انتخاب کنید و تنظیمات شبکه را در رابط کاربری برنامه پیکربندی نمایید.
تلاش برای فعالسازی Hyper-V از طریق خط فرمان (برای کاربران پیشرفته)
مرحله ۱: برخی کاربران پیشرفته سعی می‌کنند با استفاده از ابزارهای خط فرمان، Hyper-V را در ویندوز ۱۱ نسخه Home به‌صورت اجباری فعال کنند. برای این کار، Command Prompt را با دسترسی Administrator باز کنید؛ برای این کار، روی دکمه Start راست‌کلیک کرده و گزینه Windows Terminal (Admin) یا Command Prompt (Admin) را انتخاب کنید.
مرحله ۲: دستور زیر را وارد کنید تا سعی شود ویژگی‌های Hyper-V فعال شوند:
dism /online /enable-feature /featurename:Microsoft-Hyper-V-All /allاین فرمان از ابزار DISM برای فعالسازی کامل قابلیت‌های Hyper-V استفاده می‌کند. اگرچه در ویندوز ۱۱ نسخه Home به‌صورت رسمی پشتیبانی نمی‌شود، اما گاهی ممکن است با این روش به‌صورت محدود فعال شود — هرچند تضمینی وجود ندارد.
مرحله ۳: منتظر بمانید تا فرمان به اتمام برسد. اگر پیامی دریافت کردید که نشان می‌دهد این ویژگی در نسخه ویندوز شما پشتیبانی نمی‌شود، شما قادر به استفاده از Hyper-V به‌طور بومی نخواهید بود. در این صورت، باید از ابزارهای ثالث یا پلتفرم ماشین مجازی (Virtual Machine Platform) که در بالا توضیح داده شد، استفاده کنید.
فعالسازی پشتیبانی از مجازی‌سازی در ویندوز ۱۱ هوم معمولاً نیازمند استفاده از ابزارهای جایگزین یا فعالسازی ویژگی‌های مرتبط است، زیرا Hyper-V به‌طور رسمی در این نسخه گنجانده نشده است. این مراحل به شما این امکان را می‌دهند که ماشین‌های مجازی و بارهای کاری مرتبط را حتی اگر رابط استاندارد Hyper-V در دسترس نباشد، اجرا کنید.
