چندین ویژگی که زمانی در ویندوز کاربردی بودند، به‌دلیل پیشرفت‌های سخت‌افزاری اکنون منسوخ شده‌اند. یکی از این ویژگی‌ها ReadyBoost است—اگر هنوز در سال ۲۰۲۵ در تلاش برای استفاده از آن هستید، ممکن است بیشتر به سیستم خود آسیب بزنید تا فایده‌ای ببرید.
حافظه ذخیره‌سازی و رم بسیار سریع‌تر شده‌اند
اگر با ReadyBoost آشنا نیستید، باید بگویم که این ویژگی اولین بار در ویندوز ویستا معرفی شد. ReadyBoost به شما این امکان را می‌دهد که از یک فلش درایو USB یا کارت SD به‌عنوان کش استفاده کنید، به‌طوری‌که به‌نوعی مانند رم اضافی در سیستم شما عمل می‌کند. از آنجا که حافظه فلش USB سریع‌تر از هارد دیسک‌های قدیمی چرخان بود، ReadyBoost روشی برای افزایش عملکرد در کامپیوترهای قدیمی با رم کم بود.
بزرگ‌ترین دلایلی که ReadyBoost منسوخ شده است (و این اتفاق مدتی است که رخ داده)، ظهور SSDها و حافظه‌های سیستم سریع‌تر است. ReadyBoost به سرعت‌های USB برای ارائه حافظه کش از فلش درایوها متکی بود. این روش ممکن است در زمان استفاده از هارد دیسک مکانیکی و کند (HDD) کارایی داشته باشد، اما با وجود اینکه اکنون در هر کامپیوتر مدرن به‌طور پیش‌فرض یک SSD نصب شده است، دیگر نیازی به کش اضافی نیست.
در واقع، اگر سیستم شما دارای SSD باشد، ویندوز اصلاً گزینه ReadyBoost را نشان نخواهد داد. زمانی که ReadyBoost برای اولین‌بار در ویندوز ویستا معرفی شد، SSDها قطعات لوکسی بودند که فقط در محصولات سطح بالا در دسترس بودند. اما اکنون SSDها به قطعات رایجی تبدیل شده‌اند و حافظه فلش USB که ReadyBoost از آن استفاده می‌کند، دیگر به اندازه کافی سریع نیست تا بتواند هم‌گام با آن‌ها عمل کند.
رم‌ها نیز فوق‌العاده سریع شده‌اند. به‌عنوان مثال، لپ‌تاپ HP Omen Transcend 14 من دارای حافظه ۷۴۶۲ MT/s LPDDR5X است. این سرعت حتی از SSD M.2 برند WD که در لپ‌تاپ من وجود دارد هم بیشتر است و بسیار سریع‌تر از هر فلش USB است که ممکن است در کشوی خود پیدا کنید. با گذر لپ‌تاپ‌های جدید به حافظه‌های LPCAMM2، این روند همچنان ادامه خواهد داشت.
سیستم‌های مدرن همچنین با حافظه رم کافی عرضه می‌شوند؛ در تقریباً هر کامپیوتری حداقل ۸ گیگابایت رم خواهید یافت. ReadyBoost به‌طور خاص برای سیستم‌هایی با حافظه رم محدود طراحی شده بود، اما زمانی که حافظه کافی در اختیار سیستم باشد، ویژگی‌هایی مانند SuperFetch در ویندوز به‌طور خودکار فایل‌های پرکاربرد را کش می‌کنند. با سریع‌تر و ارزان‌تر شدن رم‌ها، سناریوهایی که ReadyBoost برای آن‌ها طراحی شده بود، به‌تدریج از بین می‌روند.
افزایش عملکرد ناچیز است (اگر بدتر نشود)
فرض کنید به هر شکلی موفق شوید ReadyBoost را در سیستم خود راه‌اندازی کنید. در شرایطی که سیستم شما دارای یک HDD و رم کمی باشد، ممکن است بتوانید بهبود عملکردی را تجربه کنید. با این حال، در مقایسه با مزایای کلی که از ارتقاء به SSD یا افزایش حافظه رم به دست می‌آورید، این افزایش عملکرد تقریباً ناچیز خواهد بود.
در هر صورت، استفاده از ReadyBoost با سخت‌افزار مدرن می‌تواند تأثیر منفی قابل‌توجهی بر عملکرد سیستم داشته باشد. مگر اینکه یک کامپیوتر ده‌ساله داشته باشید که نمی‌خواهید برای آن هزینه کنید، ReadyBoost کار خاصی برای شما انجام نخواهد داد. در بهترین حالت، ReadyBoost می‌تواند از کرش کردن یک دستگاه قدیمی به‌دلیل کمبود حافظه جلوگیری کند، اما همین و بس.
استفاده از ReadyBoost می‌تواند به فلش درایوها آسیب برساند
در نهایت، استفاده از ReadyBoost می‌تواند به همان درایوهایی که این ویژگی را فعال می‌کنند، آسیب بزند. زمانی که از یک فلش USB برای ReadyBoost استفاده می‌کنید، این درایو تحت عملیات نوشتن مداوم قرار می‌گیرد، زیرا ویندوز به‌طور مرتب کش را به‌روزرسانی می‌کند. از آنجا که حافظه فلش تنها تعداد محدودی چرخه خواندن/نوشتن دارد، استفاده از ReadyBoost باعث تسریع در فرسایش درایو شما می‌شود.
حافظه فلش برای استفاده مشابه رم سیستم طراحی نشده است و استفاده مداوم از این ویژگی می‌تواند در عرض چند ماه یک فلش درایو را از بین ببرد. مایکروسافت پیشنهاد می‌کند که دستگاه‌های فعال‌شده با ReadyBoost می‌توانند تا ۱۰ سال یا بیشتر دوام بیاورند، اما با توجه به چرخه‌های محدود خواندن/نوشتن، واقعاً نمی‌دانم این ادعا چگونه قابل‌پذیرش است.
با این حال، مایکروسافت به‌تدریج این ویژگی را در نسخه‌های جدیدتر ویندوز حذف کرده است. نسخه‌های مدرن ویندوز ۱۱ به‌طور کامل ReadyBoost را از بین برده‌اند. اگرچه این شرکت به‌طور رسمی تأیید نکرده که ReadyBoost به پایان راه رسیده، اما نشانه‌ها حاکی از همین موضوع است.
ReadyBoost زمانی که ویندوز ویستا عرضه شد، ویژگی هیجان‌انگیزی بود، به‌ویژه برای کاربرانی که سخت‌افزار سطح پایینی داشتند. اما در دنیای امروز با وجود SSDهای فوق‌العاده سریع و حافظه سیستم پیشرفته، این ویژگی دیگر کاملاً قدیمی و منسوخ به نظر می‌رسد.
